Ανακοινώσεις - Ειδήσεις
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ECRE
Το ECRE (European Council on Refugees and Exiles) είναι ένα παν-Ευρωπαϊκό Δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που συνδράμουν τους πρόσφυγες που έχει ως στόχο την προώθηση μίας ανθρώπινης Ευρωπαϊκής πολιτικής Ασύλου. Λειτουργεί σαν ένας συλλογικός οργανισμός με συνεργάτες 80 οργανώσεις σε 30 διαφορετικές χώρες που εργάζονται με σκοπό τη δίκαιη και ανθρώπινη πολιτική ασύλου για την αντιμετώπιση των αιτούντων άσυλο και προσφύγων.
Στις αρχές Μαίου 2007 το συνέδριο του ECRE έγινε στην Ελλάδα και θεωρήσαμε απαραίτητη την ενημέρωση των μελών του ECRE για το θέμα της απόφασης της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρωτόκολλο επανεισδοχής σε ευάλωτες περιπτωσεις όπως αυτή της ιρανής μητέρας με το ανήλικο παιδί της και των 43 ιρακινών κρατουμένων στη Χίο και τη Σάμο. Παραθέτουμε το κείμενο στα ελληνικά και την αγγλική μετάφραση του υπογεγραμμένο από 11 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις:
Προς ΕCRE
Επιθυμούμε να θέσουμε υπόψη σας δύο περιστατικά που έλαβαν προσφάτως χώρα στην Ελλάδα και είναι ενδεικτικά της παράνομης και συστηματικής πρακτικής επαναπροωθήσεων προσφύγων από τις ελληνικές αρχές σε χώρα (Τουρκία) όπου κινδυνεύει η ζωή και η ελευθερία τους, με σκοπό την περαιτέρω προώθηση τους στις χώρες καταγωγής τους όπου αντιμετωπίζουν φόβο διώξεων.
Περιστατικό 1
Την Κυριακή 18.03.2007, απογευματινές ώρες, έφτασαν, διασχίζοντας τα σύνορα του ποταμού Έβρου, με σκοπό να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα Ιρανή πρόσφυγας(κουρδικής καταγωγής) και το 5χρονο κοριτσάκι της. Ο σύζυγος της (Ιρανός –κουρδικής καταγωγής) είναι αιτών άσυλο στην Ελλάδα και αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο δίωξης στην χώρα καταγωγής του. Μητέρα και κόρη συνελήφθησαν αυθημερόν από τις ελληνικές αρχές εντός της ελληνικής επικράτειας, μεταφέρθηκαν σε κρατητήριο συνοριακής φύλαξης (προφανώς ΤΣΦ Σουφλίου) και παρέμειναν κρατούμενες μέχρι και ξημερώματα (4.00) της Τρίτης 20/3/2007, οπότε και επαναπροωθήθηκαν βιαίως και με εξαναγκασμό, σε τουρκικό έδαφος. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους στη συνοριακή φύλαξη δεν κρατήθηκαν στοιχεία τους, δεν τηρήθηκε καμία νόμιμη διαδικασία, οι κρατούμενες κρατήθηκαν σε απομόνωση (incommunicado) και δεν εισακούστηκε το αίτημα της μητέρας για προστασία. Την Δευτέρα 19/03/2007 οι τοπικές αρμόδιες αρχές καθώς και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως αρνήθηκαν επισήμως σε εκπρόσωπο του Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων αλλά και της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες και του Συνήγορου του Πολίτη, ότι μητέρα και κόρη συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές και είναι κρατούμενες. Την επόμενη ημέρα (ξημερώματα Τρίτης 20/3/2007) μητέρα και κόρη επαναπροωθήθηκαν μαζί με άλλα 100 περίπου άτομα σε τούρκικο έδαφος και συνελήφθησαν εκ νέου από τις τουρκικές πια αρχές. Μέχρι σήμερα είναι κρατούμενες στα κρατητήρια του Edirne.Τα ανωτέρω καταγγέλθηκαν από την ίδια την πρόσφυγα.
Η επαναπροώθηση προσφύγων στην Τουρκία, όπου παραβιάζονται συστηματικά θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες προσώπων, αποτελεί τη συνήθη πρακτική των ελληνικών αρχών στην περιοχή του Έβρου και παραβιάζει τη διεθνή υποχρέωση του ελληνικού κράτους να παρέχει προστασία σε πρόσωπα των οποίων η ζωή και ελευθερία κινδυνεύει. Καταργεί κάθε βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και εκθέτει τη ζωή και την ελευθερία των προσφύγων σε βέβαιο κίνδυνο.
Η περίπτωση της επαναπροώθησης της ιρανής μητέρας με την ανήλικη κόρη είναι ενδεικτική της ανεξέλεγκτης κατάστασης που επικρατεί στις περιοχές των συνόρων και ειδικότερα στην περιοχή του Έβρου η οποία χαρακτηρίζεται από πρακτικές που απαξιώνουν τον άνθρωπο, όπως παράνομες συλλήψεις, κρατήσεις σε καθεστώς απομόνωσης και επαναπροωθήσεις προσώπων.
Περιστατικό 2
Απόφαση εφαρμογής του πρωτοκόλλου επανεισδοχής από την Ελλάδα προς την Τουρκία για 43 πρόσφυγες από το Ιράκ.
Στις 22 Φεβρουαρίου 2007 συνελήφθησαν 54 ιρακινοί πρόσφυγες και κρατήθηκαν στη Χίο. Λίγες μέρες αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι όσοι ήταν μέλη οικογενειών (συνολικά 13) με την εντολή να εγκαταλείψουν τη χώρα, ενώ συνεχίστηκε η κράτηση των υπολοίπων 41 (39 άνδρες και 2 γυναίκες).
Εν τω μεταξύ, στις 18 Ιανουαρίου 2007, δύο άλλοι ιρακινοί πρόσφυγες συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση στη Σάμο.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, οι 43 ιρακινοί επιθυμούσαν να ζητήσουν άσυλο ενώ ταυτόχρονα τους δίδονταν η εντύπωση ότι θα αφεθούν ελεύθεροι πολύ σύντομα. Παράλληλα, εξέφρασαν φόβο για το τι θα τους συνέβαινε αν επέστρεφαν, γεγονός που τους καθιστά αιτούντες άσυλο σύμφωνα με το άρθρο 1 του Π.Δ. 61/1999
Στις 29 Μαρτίου 2007, οι αστυνομικές αρχές υπό απόλυτη μυστικότητα τους μετήγαγαν μέσω της Αθήνας στο κέντρο μεταγωγών Θεσσαλονίκης όπου βρίσκονταν ήδη οι δύο ιρακινοί πρόσφυγες από τη Σάμο, ώστε να προωθηθούν στην Τουρκία σε εφαρμογή του διμερούς πρωτοκόλλου επανεισδοχής.
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο η Τουρκία θα οδηγήσει τους επαναπροωθηθέντες μέχρι τα σύνορα των όμορων χωρών καταγωγής και δίωξης τους (στην συγκεκριμένη περίπτωση στο Ιράκ).
Με την άφιξή τους στην Θεσσαλονίκη, στις 30 Μαρτίου 2007, οι Ιρακινοί εξέφρασαν το αίτημα τους να καταθέσουν αιτήματα ασύλου, αλλά αυτό δεν έγινε δεκτό. Η νομική ομάδα στήριξης προσφύγων συνάντησε τρεις από αυτούς, οι οποίοι τους διαβεβαίωσαν ότι όλοι επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο με δεδομένο ότι είχαν αφήσει το Ιράκ λόγω διώξεων για διάφορους θρησκευτικούς, εθνικούς ή πολιτικούς λόγους. Στη συνέχεια οι δικηγόροι ενημέρωσαν τις αστυνομικές αρχές κατέθεσαν σχετικό έγγραφο το ίδιο βράδυ και έλαβαν την προφορική διαβεβαίωση ότι δεδομένου ότι όλοι επιθυμούσαν να καταθέσουν αιτήσεις θα τους επέτρεπαν να τις υποβάλουν. Εντούτοις, το επόμενο πρωί οι Ιρακινοί υποχρεώθηκαν να επιβιβαστούν σε λεωφορείο όπου σύμφωνα με το πρόγραμμα θα έφευγαν στις 8 πμ. για να παραδοθούν στα ελληνικό-τουρκικά σύνορα. Όσοι από αυτούς αρνήθηκαν να επιβιβαστούν στο λεωφορείο, επιμένοντας στις αιτήσεις ασύλου, χτυπήθηκαν από ομάδα αστυνομικών. Η πίεση όμως προς τις Αρχές από τους δικηγόρους, ΜΚΟ της Θεσσαλονίκης, Χίου και Αθήνας είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσει εκ νέου η απέλαση.
Την ίδια ημέρα (Σάββατο 31-3-2007) άρχισαν να παραλαμβάνουν αιτήματα ασύλου. Κατά την διαδικασία της παραλαβής χρέη διερμηνέα ασκούσε μία κοπέλα από τους κρατούμενους που όμως δεν γνώριζε επαρκώς την αγγλική και με δυσκολία μπορούσε να συνεννοηθεί.
Στη συνέχεια και ενώ μεσολάβησαν οι ημέρες αργιας του Πάσχα οι αιτήσεις απορρίφθηκαν στο σύνολο τους και οι απορριπτικές απαντήσεις επιδόθηκαν στις 11 Απριλίου. Κατά των απορριπτικών αποφάσεων ασκήθηκαν ήδη προσφυγές.
Επιπλέον, υπεβλήθησαν αντιρρήσεις κατά της κράτησης από τις οποίες έγιναν 5 μόνο δεκτές ενώ οι υπόλοιποι κρατούνται έως σήμερα στα κρατητήρια σε πολύ κακές συνθήκες, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού ενώ το τρίμηνο της κράτησης τους λήγει την 22/5/2007.
Όπως αναφέρεται στο πρωτόκολλο αυτό, η εφαρμογή του οφείλει να γίνεται στο πλαίσιο του σεβασμού των δικαιωμάτων και των εγγυήσεων που προβλέπονται από τους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς καθώς και στο πλαίσιο των διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 11 του πρωτοκόλλου, αυτό δεν επηρεάζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από άλλες διεθνείς συμφωνίες που δεσμεύουν τα μέρη.
Στην προκείμενη περίπτωση είναι προφανές ότι η εφαρμογή του πρωτοκόλλου αντιβαίνει στη σύμβαση της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες καθώς και στην ΕΣΔΑ.
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
ΑΡΣΙΣ Θεσσαλονίκης
Διεθνής Αμνηστία
Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη
Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες- Χίος
Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων
Ιατρική Παρέμβαση
Κέντρο Ζωής
PRAKSIS (Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας)
Οικουμενικό Πρόγραμμα προσφύγων
Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών- Αθήνα
Στέκι μεταναστών-Κοινωνικό Στέκι Χανίων
Σημείωση: Θα σας ενημερώσουμε για την έκβαση μιας παρόμοιας επιχείρησης επανεισδοχής 12 ιρακινών που συνελήφθησαν και τέθηκαν σε κράτηση στη Σάμο και μεταφέρθηκαν στις 15-5-2007 στην Αθήνα από όπου θα προωθούνταν στα Τουρκικά σύνορα σε εφαρμογή του πρωτοκόλλου επανεισδοχής. Αυτή η "επιχείρηση" ανεστάλη στην Αθήνα αρχικά από τα μέλη της Ομάδας Δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και Μεταναστών-Αθήνα, που κατόρθωσαν να συναντήσουν τους πρόσφυγες και να υποβάλουν τα αιτήματά τους για προστασία στις Αρχές. Πρέπει να σημειωθεί ότι αρχικά εκείνη την ημέρα δεν επετράπη καμία επαφή των Ιρακινών κρατουμένων με τους δικηγόρους από το Οικουμενικό Πρόγραμμα προσφύγων, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και της Ομάδας Δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και Μεταναστών-Αθήνα, με την πρόφαση ότι οι δικηγόροι δεν ήξεραν τα ακριβή ονόματα των Ιρακινών. Προς το παρόν, όλοι οι Ιρακινοί της ομάδας είναι υπό κράτηση αλλά η επανεισδοχή τους - για την οποία δεν ήταν ενημερωμένοι- έχει ανασταλεί και προφανώς έχει ενεργοποιηθεί η διαδικασία ασύλου. Οι δικηγόροι των ΜΚΟ και των Ενώσεων παρακολουθούν την υπόθεση.
english version follows :
TO THE EUROPEAN COUNCIL ON REFUGEES AND EXILES
Dear colleagues,
We would like to draw your intention to two incidences that took place recently in
Case no 1.
On Sunday 18-3-2007 (in the afternoon hours) an Iranian lady of Kurdish origin and her five-year- old daughter entered the greek territory by crossing the terrestrial greek-turkish borders in Evros area aiming to seek asylum in Greece. [Her husband is an asylum seeker in
It has to be noted that during their detention by the border police they were not registered, there was no legal process of arrest and detention and they were detained in isolation (incommunicado). The mother’s claim for protection was ignored.
On
The next day (dawn of
The refoulement / forcibly return of the refuges to Turkey where human rights and fundamental freedoms are constantly violated constitutes common practice of the greek authorities of the Evros area and breaches the international obligation of the greek state to provide protection to persons whose life and freedom are in jeopardy. This practice defies any fundamental human right and endangers their lives.
The case of forcibly return of the Iranian mother and daughter is indicative of the uncontrollable situation which prevails in border areas and specifically in the Evros border area and which reflects practices that degrade human life such as illegal arrests, detention incommunicado and forcible return/ refoulement of persons.
Case no 2.
On
In the meanwhile, on
According to their statement, they expressed fear concerning their safety in case of return to heir country of origin, which actually constitutes an asylum claim for protection according the greek law (art.1, par. 1, P.D. 61 /1999). via
Upon their arrival in Thessalonica on
The considerable pressure exerted by the lawyers of Thessalonica,
On the same day,
Moreover, a judicial process took place, on their suspension of their detention, following objections presented by the lawyers. It has to be noted that the
Finally, we have to stress the point that the bilateral re-admission protocol, signed and in force between
Specifically, this protocol, according to the article 11, should not affect rights and obligations deriving from international commitments for both parties. In particular, it is clear that in our case the application of the protocol violates the principal of non refoulement and breaches the international obligations deriving from the 1951 Geneva Convention as well as the European Convention of Human Rights.
AMNESTY INTERNATIONAL
COMMITTEE OF SOLIDARITY TO REFUGEES-
ECUMENICAL REFUGEE PROGRAM OF THE
HELLENIC
FORUM OF MIGRANTS – SOCIAL FORUM CHANIA
LEGAL TEAM FOR REFUGEES AND MIGRANTS
LIFE CENTRE
MEDICAL INTERVENTION
MEDICAL REHABILITATION CENTRE FOR VICTIMS OF TORTURES
PRAKSIS
P.S We shall keep you informed on the outcome of a similar refoulement operation of 12 Iraqi people arrested and detained on Samos island and transferred on 15 -5-2007 to Athens from where they were supposed to be taken to the Turkish border, implementing the re-admission protocol. This “operation” was suspended in