Ανακοινώσεις - Ειδήσεις

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ECRE

Κείμενο ενημέρωσης προς τα μέλη του  ECRE για το ζήτημα της απόφασης της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρωτόκολλο επανεισδοχής σε ευάλωτες περιπτωσεις όπως αυτή της ιρανής μητέρας με το ανήλικο παιδί της στον Έβρο και των ιρακινών από τη Χίο και τη Σάμο.

Το ECRE (European Council on Refugees and Exiles) είναι ένα παν-Ευρωπαϊκό Δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που συνδράμουν τους πρόσφυγες που έχει ως στόχο την προώθηση μίας ανθρώπινης  Ευρωπαϊκής πολιτικής Ασύλου. Λειτουργεί σαν ένας συλλογικός οργανισμός με συνεργάτες 80 οργανώσεις σε 30 διαφορετικές χώρες που εργάζονται με σκοπό τη δίκαιη και ανθρώπινη πολιτική ασύλου για την αντιμετώπιση των αιτούντων άσυλο και προσφύγων.

Στις αρχές Μαίου 2007 το συνέδριο του ECRE έγινε στην Ελλάδα και θεωρήσαμε απαραίτητη την ενημέρωση των μελών του ECRE για το θέμα της απόφασης της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρωτόκολλο επανεισδοχής σε ευάλωτες περιπτωσεις όπως αυτή της ιρανής μητέρας με το ανήλικο παιδί της και των 43 ιρακινών κρατουμένων στη Χίο και τη Σάμο. Παραθέτουμε το κείμενο στα ελληνικά και την αγγλική μετάφραση του υπογεγραμμένο από 11 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις:

Προς  ΕCRE

Επιθυμούμε να θέσουμε υπόψη σας δύο περιστατικά που έλαβαν προσφάτως χώρα στην Ελλάδα και είναι ενδεικτικά της παράνομης και συστηματικής πρακτικής επαναπροωθήσεων προσφύγων από τις ελληνικές αρχές σε χώρα (Τουρκία) όπου κινδυνεύει η ζωή και η ελευθερία τους, με σκοπό την περαιτέρω προώθηση τους στις χώρες καταγωγής τους όπου αντιμετωπίζουν φόβο διώξεων.

Περιστατικό 1

Την Κυριακή 18.03.2007, απογευματινές ώρες, έφτασαν, διασχίζοντας τα σύνορα του ποταμού Έβρου, με σκοπό να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα Ιρανή πρόσφυγας(κουρδικής καταγωγής) και το 5χρονο κοριτσάκι της. Ο σύζυγος της (Ιρανός –κουρδικής καταγωγής) είναι αιτών άσυλο στην Ελλάδα και αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο δίωξης στην χώρα καταγωγής του. Μητέρα και κόρη συνελήφθησαν αυθημερόν από τις ελληνικές αρχές εντός της ελληνικής επικράτειας, μεταφέρθηκαν σε κρατητήριο συνοριακής φύλαξης (προφανώς ΤΣΦ Σουφλίου) και παρέμειναν κρατούμενες μέχρι και ξημερώματα (4.00) της Τρίτης 20/3/2007, οπότε και επαναπροωθήθηκαν βιαίως και με εξαναγκασμό, σε τουρκικό έδαφος. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους στη συνοριακή φύλαξη δεν κρατήθηκαν στοιχεία τους, δεν τηρήθηκε καμία νόμιμη διαδικασία, οι κρατούμενες κρατήθηκαν σε απομόνωση (incommunicado) και δεν εισακούστηκε το αίτημα της μητέρας για προστασία. Την Δευτέρα 19/03/2007 οι τοπικές αρμόδιες αρχές καθώς και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως αρνήθηκαν επισήμως σε εκπρόσωπο του Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων αλλά και της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες και του Συνήγορου του Πολίτη, ότι μητέρα και κόρη συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές και είναι κρατούμενες. Την επόμενη ημέρα (ξημερώματα Τρίτης 20/3/2007) μητέρα και κόρη επαναπροωθήθηκαν μαζί με άλλα 100 περίπου άτομα σε τούρκικο έδαφος και συνελήφθησαν εκ νέου από τις τουρκικές πια αρχές. Μέχρι σήμερα είναι κρατούμενες στα κρατητήρια του Edirne.Τα ανωτέρω καταγγέλθηκαν από την ίδια την πρόσφυγα.

Η επαναπροώθηση προσφύγων στην Τουρκία, όπου παραβιάζονται συστηματικά θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες προσώπων, αποτελεί τη συνήθη πρακτική των ελληνικών αρχών στην περιοχή του Έβρου και παραβιάζει τη διεθνή υποχρέωση του ελληνικού κράτους να παρέχει προστασία σε πρόσωπα των οποίων η ζωή και ελευθερία κινδυνεύει. Καταργεί κάθε βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και εκθέτει τη ζωή και την ελευθερία των προσφύγων σε βέβαιο κίνδυνο.

Η περίπτωση της επαναπροώθησης της ιρανής μητέρας με την ανήλικη κόρη είναι ενδεικτική της ανεξέλεγκτης κατάστασης που επικρατεί στις περιοχές των συνόρων και ειδικότερα στην περιοχή του Έβρου η οποία χαρακτηρίζεται από πρακτικές που απαξιώνουν τον άνθρωπο, όπως παράνομες συλλήψεις, κρατήσεις σε καθεστώς απομόνωσης και επαναπροωθήσεις προσώπων.

Περιστατικό 2

Απόφαση εφαρμογής του πρωτοκόλλου επανεισδοχής από την Ελλάδα προς την Τουρκία για 43 πρόσφυγες από το Ιράκ.

Στις 22 Φεβρουαρίου 2007 συνελήφθησαν 54 ιρακινοί πρόσφυγες και κρατήθηκαν στη Χίο. Λίγες μέρες αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι όσοι ήταν μέλη οικογενειών (συνολικά 13) με την εντολή να εγκαταλείψουν τη χώρα, ενώ συνεχίστηκε η κράτηση των υπολοίπων 41 (39 άνδρες και 2 γυναίκες).

Εν τω μεταξύ, στις 18 Ιανουαρίου 2007, δύο άλλοι ιρακινοί πρόσφυγες συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση στη Σάμο.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, οι 43 ιρακινοί επιθυμούσαν να ζητήσουν άσυλο ενώ ταυτόχρονα τους δίδονταν η εντύπωση ότι θα αφεθούν ελεύθεροι πολύ σύντομα. Παράλληλα, εξέφρασαν φόβο για το τι θα τους συνέβαινε αν επέστρεφαν, γεγονός που τους καθιστά αιτούντες άσυλο σύμφωνα με το άρθρο 1 του Π.Δ. 61/1999

Στις 29 Μαρτίου 2007, οι αστυνομικές αρχές υπό απόλυτη μυστικότητα τους μετήγαγαν μέσω της Αθήνας στο κέντρο μεταγωγών Θεσσαλονίκης όπου βρίσκονταν ήδη οι δύο ιρακινοί πρόσφυγες από τη Σάμο, ώστε να προωθηθούν στην Τουρκία σε εφαρμογή του διμερούς πρωτοκόλλου επανεισδοχής.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο η Τουρκία θα οδηγήσει τους επαναπροωθηθέντες μέχρι τα σύνορα των όμορων χωρών καταγωγής και δίωξης τους (στην συγκεκριμένη περίπτωση στο Ιράκ).

Με την άφιξή τους στην Θεσσαλονίκη, στις 30 Μαρτίου 2007, οι Ιρακινοί εξέφρασαν το αίτημα τους να καταθέσουν αιτήματα ασύλου, αλλά αυτό δεν έγινε δεκτό. Η νομική ομάδα στήριξης προσφύγων συνάντησε τρεις από αυτούς, οι οποίοι τους διαβεβαίωσαν ότι όλοι επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο με δεδομένο ότι είχαν αφήσει το Ιράκ λόγω διώξεων για διάφορους θρησκευτικούς, εθνικούς ή πολιτικούς λόγους. Στη συνέχεια οι δικηγόροι ενημέρωσαν τις αστυνομικές αρχές κατέθεσαν σχετικό έγγραφο το ίδιο βράδυ και έλαβαν την προφορική διαβεβαίωση ότι δεδομένου ότι όλοι επιθυμούσαν να καταθέσουν αιτήσεις θα τους επέτρεπαν να τις υποβάλουν. Εντούτοις, το επόμενο πρωί οι Ιρακινοί υποχρεώθηκαν να επιβιβαστούν σε λεωφορείο όπου σύμφωνα με το πρόγραμμα θα έφευγαν στις 8 πμ. για να παραδοθούν στα ελληνικό-τουρκικά σύνορα. Όσοι από αυτούς αρνήθηκαν να επιβιβαστούν στο λεωφορείο, επιμένοντας στις αιτήσεις ασύλου, χτυπήθηκαν από ομάδα αστυνομικών. Η πίεση όμως προς τις Αρχές από τους δικηγόρους, ΜΚΟ της Θεσσαλονίκης, Χίου και Αθήνας είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσει εκ νέου η απέλαση.

Την ίδια ημέρα (Σάββατο 31-3-2007) άρχισαν να παραλαμβάνουν αιτήματα ασύλου. Κατά την διαδικασία της παραλαβής χρέη διερμηνέα ασκούσε μία κοπέλα από τους κρατούμενους που όμως δεν γνώριζε επαρκώς την αγγλική και με δυσκολία μπορούσε να συνεννοηθεί.

Στη συνέχεια και ενώ μεσολάβησαν οι ημέρες αργιας του Πάσχα οι αιτήσεις απορρίφθηκαν στο σύνολο τους και οι απορριπτικές απαντήσεις επιδόθηκαν στις 11 Απριλίου. Κατά των απορριπτικών αποφάσεων ασκήθηκαν ήδη προσφυγές.

Επιπλέον, υπεβλήθησαν αντιρρήσεις κατά της κράτησης από τις οποίες έγιναν 5 μόνο δεκτές ενώ οι υπόλοιποι κρατούνται έως σήμερα στα κρατητήρια σε πολύ κακές συνθήκες, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού ενώ το τρίμηνο της κράτησης τους λήγει την 22/5/2007.

Όπως αναφέρεται στο πρωτόκολλο αυτό, η εφαρμογή του οφείλει να γίνεται στο πλαίσιο του σεβασμού των δικαιωμάτων και των εγγυήσεων που προβλέπονται από τους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς καθώς και στο πλαίσιο των διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 11 του πρωτοκόλλου, αυτό δεν επηρεάζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από άλλες διεθνείς συμφωνίες που δεσμεύουν τα μέρη.

Στην προκείμενη περίπτωση είναι προφανές ότι η εφαρμογή του πρωτοκόλλου αντιβαίνει στη σύμβαση της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες καθώς και στην ΕΣΔΑ.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

ΑΡΣΙΣ Θεσσαλονίκης

Διεθνής Αμνηστία

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη

Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες- Χίος

Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων

Ιατρική Παρέμβαση

Κέντρο Ζωής

PRAKSIS (Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας)

Οικουμενικό Πρόγραμμα προσφύγων

Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών- Αθήνα

Στέκι μεταναστών-Κοινωνικό Στέκι Χανίων

Σημείωση: Θα σας ενημερώσουμε για την έκβαση μιας παρόμοιας επιχείρησης επανεισδοχής 12 ιρακινών που συνελήφθησαν και τέθηκαν σε κράτηση στη Σάμο και μεταφέρθηκαν στις 15-5-2007 στην Αθήνα από όπου θα προωθούνταν στα Τουρκικά σύνορα σε εφαρμογή του πρωτοκόλλου επανεισδοχής. Αυτή η "επιχείρηση" ανεστάλη στην Αθήνα αρχικά από τα μέλη της Ομάδας Δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και Μεταναστών-Αθήνα, που κατόρθωσαν να συναντήσουν τους πρόσφυγες και να υποβάλουν τα αιτήματά τους για προστασία στις Αρχές. Πρέπει να σημειωθεί ότι αρχικά εκείνη την ημέρα δεν επετράπη καμία επαφή των Ιρακινών κρατουμένων με τους δικηγόρους από το Οικουμενικό Πρόγραμμα προσφύγων, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και της Ομάδας Δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και Μεταναστών-Αθήνα, με την πρόφαση ότι οι δικηγόροι δεν ήξεραν τα ακριβή ονόματα των Ιρακινών. Προς το παρόν, όλοι οι Ιρακινοί της ομάδας είναι υπό κράτηση αλλά η επανεισδοχή τους - για την οποία δεν ήταν ενημερωμένοι- έχει ανασταλεί και προφανώς έχει ενεργοποιηθεί η διαδικασία ασύλου. Οι δικηγόροι των ΜΚΟ και των Ενώσεων παρακολουθούν την υπόθεση.

english version follows :

TO THE EUROPEAN COUNCIL ON REFUGEES AND EXILES

Dear colleagues,

We would like to draw your intention to two incidences that took place recently in Greece and are indicatives of the systematic and illegal practice of refoulement / forcible return of refugees by the greek authorities to Turkey, where their life and personal freedom are at risk.

Case no 1.

On Sunday 18-3-2007 (in the afternoon hours) an Iranian lady of Kurdish origin and her five-year- old daughter entered the greek territory by crossing the terrestrial greek-turkish borders in Evros area aiming to seek asylum in Greece. [Her husband is an asylum seeker in Greece and faces serious risk of persecution in his country of origin ( Iran)]. The very same day (18-3-2007) of their entry in Greece mother and daughter were arrested by the greek authorities inside the greek territory and were transferred to a detention centre most probably in the border area near Soufli, where they remained in detention until 4.00 a.m. of Tuesday 20-3-2007 when they were violently and forcibly returned to the turkish territory.

It has to be noted that during their detention by the border police they were not registered, there was no legal process of arrest and detention and they were detained in isolation (incommunicado). The mother’s claim for protection was ignored.

On Monday 18/3/2007 on enquiry by the representatives of Medical Rehabilitation Centre for Victims of Tortures (MRCVT) of the UNHCR and the greek Ombudsman, the local police and the Ministry of Public Order officially denied the arrest and detention of the two Iranian refugees by the greek authorities.

The next day (dawn of Tuesday 20-3-2007) mother and daughter were forcibly returned along with approximately another 100 individuals to the Turkish territory and were arrested ones more by the Turkish authorities. To these days they are being detained in Edirne detention centre. All the above were reported by the Iranian lady herself.

The refoulement / forcibly return of the refuges to Turkey where human rights and fundamental freedoms are constantly violated constitutes common practice of the greek authorities of the Evros area and breaches the international obligation of the greek state to provide protection to persons whose life and freedom are in jeopardy. This practice defies any fundamental human right and endangers their lives.

The case of forcibly return of the Iranian mother and daughter is indicative of the uncontrollable situation which prevails in border areas and specifically in the Evros border area and which reflects practices that degrade human life such as illegal arrests, detention incommunicado and forcible return/ refoulement of persons.

Case no 2.

On 22-2-2007, 54 Iraqi refugees were arrested and detained on Chios island. A few days later 13 individuals (families) were released and according to a decision on their deportation they were ordered to leave greek territory within a period of 30 days. The other 41 (39 men and 2 women) remained in detention.

In the meanwhile, on 18 January 2007 two more Iraqi  refugees were arrested and detained in Samos island.

According to their statement, they expressed fear concerning their safety in case of return to heir country of origin, which actually constitutes an asylum claim for protection according the greek law (art.1, par. 1, P.D. 61 /1999).  via Athens to Thessalonica, where the two Iraqis from Samos had already been transferred in order for all of them to be returned to Turkey, according to the bilateral re-admission protocol. Following the provisions of this protocol, Turkey will “undertake the task” to return refugees taken back from Greece towards the borders of their country of origin.

Upon their arrival in Thessalonica on 3-3-2007 the Iraqis express their will to seek asylum, however their request was not taken into consideration. The Team of Legal Assistance in Thessalonica managed to meet 3 of them who, speaking on behalf of the rest of the group, confirmed their wish to seek asylum given that they had left Iraq for reasons of persecution on account of their religion, nationality, ethnic origin and political opinions. Following this, the lawyers notified the authorities and submitted  a relevant document that evening. They were officially informed by the competent authorities that, given that all of them requested asylum, their application would be received and examined. Nevertheless, the Iraqis were forced to get on board a bus, on which they would leave at 8.00 a.m. of the next morning and would be transferred to the greek-turkish border in order to be taken back by the turkish authorities. Those among them who refused to aboard the bus, insisting on their asylum request were beaten up by policemen.

The considerable pressure exerted by the lawyers of Thessalonica, Chios and Athens and other groups, associations and NGOs resulted in putting a stop to the deportation process.

On the same day, Saturday 31-3-2007, the authorities activated the asylum process and started registering the asylum requests. It has to be noted that, during the process, there was not a competent interpreter as interpretation was carried out by one Iraqi lady, from the group mentioned above, who had inadequate command of the English language. Later on, all the asylum requests were rejected and the police notified the decisions to the asylum seekers on 11-4-2007 (the whole process took place during the Easter holidays). Appeals against first instance decisions have already been submitted.

Moreover, a judicial process took place, on their suspension of their detention, following objections presented by the lawyers. It has to be noted that the

Administrative  Court

accepted the objections in only five of the cases; therefore, the remaining 38 refugees are still in detention in degrading conditions (without access to yard) while they have to remain in detention until the 22/5/2007.

Finally, we have to stress the point that the bilateral re-admission protocol, signed and in force between Greece and Turkey, provides for the respect of the rights and guarantees as defined by the national and international legislation.

Specifically, this protocol, according to the article 11, should not affect rights and obligations deriving from international commitments for both parties. In particular, it is clear that in our case the application of the protocol violates the principal of non refoulement and breaches the international obligations deriving from the 1951 Geneva Convention as well as the European Convention of Human Rights.

Athens 19/5/2007

ARSIS/THESSALONICA

AMNESTY INTERNATIONAL

COMMITTEE OF SOLIDARITY TO REFUGEES- CHIOS

ECUMENICAL REFUGEE PROGRAM OF THE ORTHODOX CHURCH

HELLENIC UNION FOR THE RIGHTS OF THE INDIVIDUAL AND THE CITIZEN

FORUM OF MIGRANTS – SOCIAL FORUM CHANIA

LEGAL TEAM FOR REFUGEES AND MIGRANTS ATHENS

LIFE CENTRE

MEDICAL INTERVENTION

MEDICAL REHABILITATION CENTRE FOR VICTIMS OF TORTURES

PRAKSIS

P.S We shall keep you informed on the outcome of a similar refoulement operation of 12 Iraqi people arrested and detained on Samos island and transferred on 15 -5-2007  to Athens from where they were supposed to be taken to the Turkish border, implementing the re-admission protocol. This “operation” was suspended in Athens initially by members of the Legal Team of Refugees and Migrants- Athens, who managed to meet the refugees and submit their requests for protection to the authorities. It has to be noted that at the beginning of the day no contact with Iraqis was allowed to lawyers from the Ecumenical Refugee Program, Greek Council for Refugees and Legal Team for Refugees and Migrants, on the pretext that the lawyers did not know the exact name of the Iraqis. At the moment, all the Iraqis of the group are in detention but their deportation- about which they had not been informed is suspended and apparently the asylum process is activated. The lawyers of all NGOs and associations involved follow the case.